FIFA RAFA FCI - DOMOWA HODOWLA OWCZARKA SZETLANDZKIEGO I PUDLA ŚREDNIEGO
PUDEL
Wzorzec FCI nr. 172
zapożyczony ze strony ZKwP
KRAJ POCHODZENIA: Francja
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 03.11.2014
UŻYTKOWOŚĆ: Pies do towarzystwa
KLASYFIKACJA FCI: Grupa IX Psy ozdobne i do towarzystwa. Sekcja 2 Pudle. Nie podlegają próbom pracy.
WRAŻENIE OGÓLNE: Średniej budowy pies, z charakterystyczną, kędzierzawą szatą – lokowatą lub sznurową. Ma wygląd psa inteligentnego, zawsze czujnego i aktywnego, harmonijnie zbudowanego, sprawiającego wrażenie eleganckiego i dumnego.
ISTOTNE PROPORCJE: Długość kufy stanowi ok. 9/10 długości czaszki. Długość tułowia (mierzona między łopatką, a guzem kulszowym) przekracza nieco wysokość w kłębie. Wysokość w kłębie jest prawie równa wysokości zadu. Odległość od podłoża do łokcia stanowi 5/9 wysokości w kłębie.
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Pies ten znany jest ze swej lojalności oraz łatwości uczenia się i bycia układanym, co czyni go szczególnie miłym psem do towarzystwa.
GŁOWA: Wyrazista, o prostych konturach, proporcjonalna w stosunku do tułowia. Głowa musi być dobrze wymodelowana i nie może być ciężka, masywna, ani zbyt delikatna.
OKOLICA MÓZGOCZASZKI: Czaszka: Szerokość wynosi mniej, niż połowa długości głowy. Czaszka, widziana z góry, jest owalna w osi długiej i nieco wypukła z profilu. Osie podłużne nieco rozbieżne. Łuki brwiowe umiarkowanie zaznaczone, pokryte długą sierścią. Bruzda czołowa szeroka między oczami, zwęża się w kierunku silnie zaznaczonego guza potylicznego (u pudli miniaturowych może być on nieco mniej wyraźny). Stop: Tylko lekko zaznaczony, ale nie może być nieobecny.
OKOLICA TWARZOCZASZKI: Nos: Dobrze rozwinięty, o pionowym profilu; nozdrza szerokie. Czarny u pudli czarnych, białych i srebrnych; brązowy u pudli brązowych. U osobników płowych (morelowych/czerwonych), nos powinien być czarny lub brązowy, zgodnie z intensywnością umaszczenia płowego. Nos osobników jasnopłowych powinien być tak ciemny, jak to możliwe. Kufa: Grzbiet nosa idealnie prosty. Długość stanowi ok. 9/10 długości czaszki. Ramiona żuchwy biegną niemal równolegle. Kufa mocna. Dolny zarys kufy wyznacza żuchwa, nie linia dolnej wargi. Wargi: Umiarkowanie rozwinięte, dość ściśle przylegające, średniej grubości; górna warga spoczywa na dolnej, nie zwisając poniżej. Czarne u pudli czarnych, białych i srebrnych; brązowe u pudli brązowych. U pudli pomarańczowopłowych (morelowych) i czerwonopłowych, od ciemnobrązowych do czarnych. Kąciki warg nie mogą być przesadnie zaznaczone. Szczęka i żuchwa oraz zęby: Pełny zgryz nożycowy. Zęby mocne. Policzki: Nie wystające, wymodelowane na kościach. Łuki podoczodołowe wymodelowane i umiarkowanie wydatne. Łuki jarzmowe bardzo mało wydatne. Oczy: Wyrażające żywe zainteresowanie; osadzone na wysokości stopu i lekko skośne. Migdałowatego kształtu. Czarne lub ciemnobrązowe. U brązowych pudli mogą być barwy ciemnego bursztynu. Powieki: Obwódki powiek czarne u czarnych, białych i srebrnych pudli; brązowe u brązowych. U osobników jasnopłowych obwódki powiek powinny być tak ciemne, jak to możliwe. Uszy: Dość długie, opadające wzdłuż policzków; osadzone w przedłużeniu linii, rozpoczynającej się od wierzchołka nosa i przechodzącej poniżej zewnętrznego kąta oka; płaskie, rozszerzające się poniżej nasady i zaokrąglone na końcach; okryte długą, falistą sierścią. Wyciągnięty ku przodowi płat uszny powinien sięgać – lub idealnie przekraczać – kącik ust.
SZYJA: Mocna, lekko łukowata poniżej karku; średniej długości; harmonijna. Głowa noszona wysoko i dumnie. Bez łałoku; o owalnym przekroju. Długość szyi nieco mniejsza, niż długość głowy.
TUŁÓW: Proporcjonalny. Długość przekracza nieznacznie wysokość w kłębie. Linia grzbietu: harmonijna i zwarta. Kłąb: umiarkowanie rozwinięty. Wysokość w kłębie jest równa wysokości mierzonej od górnej linii zadu do podłoża. Grzbiet: krótki. Lędźwie: mocne i umięśnione. Zad: zaokrąglony, ale nie opadający. Klatka piersiowa: sięga dołem do łokcia; szerokość odpowiada 2/3 jej głębokości. Przedpiersie musi nieco wystawać i być położone dość wysoko. U dużych pudli obwód klatki piersiowej, mierzony za łopatkami, musi przekraczać o 10 cm wysokość w kłębie. Klatka piersiowa owalna w przekroju, szeroka w części grzbietowej. Brzuch i słabizny: podkasanie zaznaczone, ale nie przesadnie.
OGON: Osadzony dość wysoko, na poziomie lędźwi (idealnie noszony w pozycji: "dziesięć po dziewiątej" względem linii grzbietu).
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Wygląd ogólny: idealnie proste i równoległe; dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu. Wysokość, mierzona od łokcia do podłoża, przekracza nieco połowę wysokości w kłębie. Łopatki: ustawione skośnie, dobrze umięśnione. Łopatka tworzy z kością ramieniową kąt 110°. Ramię: długość kości ramieniowej odpowiada długości łopatki. Staw nadgarstkowy: tworzy przedłużenie przedniej linii przedramienia. Śródręcze: mocne; widziane z boku – niemal proste. Przednie łapy: raczej małe, zwarte, w kształcie krótkiego owalu. Palce dobrze wysklepione i zwarte. Opuszki twarde i grube. Pazury – czarne u czarnych i srebrnych pudli; brązowe u pudli brązowych. U pudli białych pazury w całej gamie kolorów – od rogowego po czarny. U pudli płowych – brązowe lub czarne, zgodnie z kolorem szaty, tak ciemne, jak to możliwe.
KOŃCZYNY TYLNE: Wygląd ogólny: widziane z tyłu – równoległe; mięśnie dobrze rozwinięte i wyraźnie widoczne. Udo: dobrze umięśnione i silne. Kątowanie stawów: biodrowo-udowego, piszczelowo-udowego i piszczelowo-skokowego powinno być dobrze zaznaczone. Śródstopie: raczej krótkie i proste. Pudel powinien rodzić się bez palców szczątkowych na kończynach tylnych. Tylne łapy: takie, jak przednie. CHÓD/RUCH: Pudel porusza się lekko i sprężyście.
SKÓRA: Elastyczna, nie luźna, pigmentowana. Pudle czarne, brązowe, srebrne i płowe muszą być pigmentowane zgodnie z kolorem szaty. U białych pudli pożądana jest srebrna barwa skóry.
SZATA Włos: Lokowaty: obfity, o delikatnej, wełnistej strukturze, bardzo kędzierzawy, elastyczny i odporny na ucisk dłoni. Powinien być gruby, gęsty, równej długości; powinien także tworzyć regularne loki. Sznurowy: obfity, o delikatnej, wełnistej strukturze; gęsty, tworzący charakterystyczne sznury, które powinny osiągać długość przynajmniej 20 cm. Maść: jednolicie czarna, biała, brązowa, srebrna, płowa. Brązowa: powinna być głęboka, raczej ciemna, jednolita i ciepła. Odcień beżowy oraz jego jaśniejsze pochodne nie są dozwolone. Srebrna: musi być jednolita, głęboka; nie może przechodzić w czerń ani w biel. Płowa: musi być jednolita. Może występować w odcieniach od jasnopłowego do czerwonopłowego lub wręcz pomarańczowopłowego (morelowego). Obwódki powiek, nos, wargi, dziąsła, podniebienie, naturalne otwory, moszna i opuszki – dobrze pigmentowane. U osobników jasnopłowych cała pigmentacja powinna być tak ciemna, jak to możliwe.
WYMIARY: dymorfizm płciowy musi być wyraźnie widoczny u wszystkich odmian. Pudle duże: powyżej 45 cm do 60 cm, z tolerancją 2 cm powyżej. Duży pudel musi być powiększoną i rozwiniętą kopią pudla średniego, zachowującą jego cechy. Pudle średnie: powyżej 35 cm do 45 cm. Pudle miniaturowe: powyżej 28 cm do 35 cm. Pudel miniaturowy musi przypominać pomniejszonego pudla średniego, zachowując – na tyle, na ile jest to możliwe – takie same proporcje. Nie może wykazywać żadnych cech skarłowacenia. Pudle toy: powyżej 24 cm (z tolerancją -1 cm) do 28 cm (pożądany ideał: 25 cm). Toy pudel przypomina pudla miniaturowego i zachowuje te same ogólne proporcje, spełniając wszystkie wymogi wzorca. Wszelkie oznaki skarłowacenia są niedopuszczalne; jedynie guz potyliczny może być słabiej zaznaczony.
WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia nasilenia.
